Océano

: ''Para o deus mitolóxico Océano véxase Océano''.

miniatura|dereita|250px| Mapa das profundidades dos océanos, derivadas das medidas de gravidade.miniatura|Mapas dos océanos. O océano (do grego: ''Ωκεανός'', ''Okeanós'', 'océano') (tamén coñecido como mar ou océano mundial) é unha masa de auga salgada que cobre aproximadamente o 70,8% do planeta Terra e contén o 97% da auga terrestre. O termo océano tamén se refire a calquera das grandes masas de auga nas que se divide convencionalmente o océano mundial. Utilízanse nomes distintos para identificar cinco zonas diferentes do océano: Océano Pacífico (a máis grande), Océano Atlántico, Océano Índico, Océano Antártico e Océano Ártico (o máis pequeno). A auga do mar cobre aproximadamente 361.000.000 km² do planeta. O océano é o principal compoñente da hidrosfera terrestre e, por tanto, esencial para a vida na Terra. O océano inflúe no clima e nos patróns meteorolóxicos, no ciclo do carbono e no ciclo da auga ao actuar como un enorme reservorio de calor.

Os oceanógrafos dividen o océano en zonas verticais e horizontais en función das condicións físicas e biolóxicas. A zona peláxica é a columna de auga do océano aberto desde a superficie ata o fondo oceánico. A columna de auga divídese á súa vez en zonas en función da profundidade e a cantidade de luz presente. A zona fótica comeza na superficie e defínese como "a profundidade á que a intensidade da luz é só o 1% do valor da superficie" (aproximadamente 200 m en mar aberto). Esta é a zona onde pode producirse a fotosíntese. Neste proceso, as plantas e as algas microscópicas (fitoplancto flotante) utilizan a luz, a auga, o dióxido de carbono e os nutrientes para producir materia orgánica. Como resultado, a zona fótica é a máis biodiversa e a fonte da subministración de alimentos que sustenta a maior parte do ecosistema oceánico. A fotosíntese oceánica tamén produce a metade do osíxeno da atmosfera terrestre. A luz só pode penetrar uns centos de metros máis; o resto do océano máis profundo é frío e escuro (estas zonas denomínanse mesopeláxica e afótica). A plataforma continental é a zona de contacto entre o océano e a terra firme. É máis superficial, cunha profundidade duns centos de metros ou menos. A actividade humana adoita ter impactos negativos nos ecosistemas da plataforma continental.

A temperatura dos océanos depende da cantidade de radiación solar que chega á súa superficie. Nos trópicos, a temperatura da superficie pode aumentar a máis de 30 °C. Preto dos polos, onde se forma xeo mariño, a temperatura en equilibrio é duns -2 °C. En todas as partes do océano, a temperatura das profundidades oscila entre -2 °C e 5 °. A circulación constante da auga no océano crea correntes oceánicas. Estes movementos dirixidos da auga de mar están provocados por forzas que actúan sobre a auga, como as variacións de temperatura, a circulación atmosférica (vento), o efecto coriolis e os cambios de salinidade. As mareas crean correntes de marea, mentres que o vento e as ondas provocan correntes superficiais. As correntes do golfo, a de Kuroshio, a de agullas e a circumpolar antártica son correntes oceánicas importantes. As correntes transportan enormes cantidades de auga e calor por todo o mundo, desde a superficie ás profundidades oceánicas, esta circulación inflúe no clima mundial e na captación e redistribución de contaminantes como o dióxido de carbono.

A auga dos océanos contén unha elevada concentración de gases disoltos, como osíxeno, dióxido de carbono e nitróxeno. Este intercambio de gases prodúcese na superficie do océano e a solubilidade depende da temperatura e a salinidade da auga. O aumento da concentración de dióxido de carbono na atmosfera debido á combustión de combustibles fósiles provoca maiores cantidades na auga dos océanos, o que provoca a acidificación dos océanos. O océano proporciona servizos ambientais cruciais para a humanidade, incluída a regulación do clima. Tamén proporciona un medio de comercio e transporte, así como acceso a alimentos e outros recursos. Sábese que é o hábitat de máis de 230.000 especies, pero pode albergar moitas máis, quizais máis de dous millóns de especies. Con todo, o océano está sometido a numerosas ameazas de orixe humana, como a contaminación mariña, a sobrepesca e os efectos do cambio climático nos océanos, como o quecemento dos océanos, a acidificación dos océanos e a subida do nivel do mar, entre outros. A plataforma continental e a augas costeiras máis afectadas pola actividade humana son especialmente vulnerables. proporcionado por Wikipedia