Giovanni Pascoli

Giovanni Pascoli (San Mauro Pascoli, Romagna, 1855eko abenduaren 31 – Bolonia, 1912ko apirilaren 6a) italiar poeta lirikoa izan zen.

Gaztaro gogorra izan zuen; arrazoi politikoak zirela eta, kartzelan sartu zuten (1879). Unibertsitateko irakaslea izan zen Livornon (1887an), Bolonian (1895ean), Mesinan (1897-1903 urteetan) eta Pisan (1903-1906 urteetan). 1906. urtean Carducciren lekua hartu zuen Boloniako katedran. Pascolik gogo-egoerak eta amets melankolikoak islatzen ditu bere poemetan, eta baita izadiaren maitasuna ere. Obra nagusiak: ''Myricae'' (1891), ''Primi Poemetti'' (1897-1900, ''Poema Txikiak''), ''Poemi conviviali'' (1904), ''Poemi del risorgimento'' (1913), ''Canzoni di re Enzio'' (1921, ''Enzo erregearen abestiak)''. Wikipediatik informazioa lortu